گفتگو با فرامرز قریبیان 2
صفهای دهه ۶۰ سینمای ایران کجاست؟
گفتگو با فرامرز قریبیان 1
- خیابان نادرشاه؟
ــ نمیدانیم آقای قریبیان، ما فقط بهاسم میرزای شیرازی میشناسیم
ــ رأس ساعت 11 اونجا هستم.
این پایان گفتوگوی تلفنی ما برای قرار گذاشتن با آدمی بود که در ابتدای 70سالگی، بلندبالاتر از همه هنرپیشههای نسل اول سینمای بعد از انقلاب، شباهتی به وضعیت امروز هنرپیشههای این نسل ندارد. شمایل یک آدم ناامید تاریخ مصرف گذشته را بهشدت از خود دور کرده است و البته در لابهلای حرفهایش معلوم میشود که رؤیای زمان اوج را هنوز به دست ناامن روزگار نسپرده است.
فرامرز قریبیان در یک ظهر دلچسب پاییزی، در هوای نه سرد و نه گرم این روزها، بدون پالتو و بارانی مشهورش، با یک کت خاکستری براق، با همان فیگورهای قهرمانانه اما خونسرد همیشگیاش به خبرگزاری تسنیم آمد.در حالی که زودتر از او، «سامی» پسرش رسیده بود و مشغول تعریف ماجراهای فیلم پرجنجال این روزها بود.